Dag 5

Om half 9 zijn we gaan kijken bij het paard. Helaas lag hij en zagen we dat hij heel de avond gevochten heeft om op te staan. We hebben besloten dat we in groepjes gingen voeren en alles doen zodat er steeds iemand bij m bleef. Daardoor duurde het wel extra lang en waren we pas om 11 uur klaar. Daarna ben ik samen met Milou Noa gaan verzorgen. We hebben zn wond met betadine gewassen en er wondzalf op gedaan.

Hierna ben ik even lekker aan de slag gegaan met Macho. Even lekker gewandeld en gepoetst. We zijn daarna om kwart over 1 al gaan voeren omdat we wilde gaan zwemmen. Na het eten merkte we alleen dat het steeds slechter ging met het paard. We hebben hem gelijk gekoeld en er een vliegendeken overheen gelegd. Ook probeerde we hem te laten staan maar dit mislukte keer op keer. We zijn dus ook niet gaan zwemmen en zijn er bij gebleven.

Hoe later het werd, hoe slechter het ging. De oprichter van de stichting (laura) was niet aanwezig. Het ging zo bergafwaards dat we besloten hebben haar te bellen en alles uit te leggen, ze wist er namelijk al wel vanaf. Ze kon helaas niet komen en hebben we telefonisch samen besloten hem in te laten slapen. De dierenarts kon pas om kwart over 5 en tot die tijd hebben we het hem zo confortabel mogelijk gemaakt voor zover dat kon. We zijn erbij gebleven tot hij voorgoed sliep. Dit was dan ook erg emotioneel. Ieder heeft voor zich afscheid kunnen nemen en hebben elkaar in hun waarde gelaten op de manier waarop. Na een laatste kusje op haar neus ben ik een rondje gaan wandelen om het een beetje te laten bezinken. Om half 7 zijn we gaan voeren, dit gaat natuurlijk ook allemaal gewoon door.

Hierna ben ik voor de ontspanning smane met Milou en Amber gaan rijden. Even lekker gecrosst en nergens aan gedacht. Hierna hebben we nog even een paard z'n wond verzorgd en was alles weer klaar voor de dag. Aldus een erg emotionele zware dag.